Relatie tussen de hardheidseenheden Brinell, Rockwell en Vickers (hardheidssysteem)

De meest gebruikte bij de productie is de hardheid van de inpersmethode, zoals Brinell-hardheid, Rockwell-hardheid, Vickers-hardheid en microhardheid.De verkregen hardheidswaarde vertegenwoordigt in wezen de weerstand van het metalen oppervlak tegen de plastische vervorming veroorzaakt door het binnendringen van vreemde voorwerpen.

Het volgende is een korte introductie van de verschillende hardheidseenheden:

1. Brinell-hardheid (HB)

Druk een bal van gehard staal van een bepaalde grootte (meestal 10 mm in diameter) in het oppervlak van het materiaal met een bepaalde belasting (meestal 3000 kg) en bewaar deze gedurende een bepaalde tijd.Nadat de belasting is verwijderd, is de verhouding van de belasting tot het indrukkingsgebied de Brinell-hardheidswaarde (HB), in kilogram kracht/mm2 (N/mm2).

2. Rockwell-hardheid (HR)

Wanneer HB>450 of het monster te klein is, kunnen Brinell-hardheidstests niet worden gebruikt en moet in plaats daarvan Rockwell-hardheidsmeting worden gebruikt.Het gebruikt een diamantkegel met een tophoek van 120 ° of een stalen kogel met een diameter van 1,59 mm en 3,18 mm om onder een bepaalde belasting in het oppervlak van het te testen materiaal te drukken, en de hardheid van het materiaal wordt verkregen uit de diepte van de inkeping.Afhankelijk van de hardheid van het testmateriaal kan dit worden uitgedrukt in drie verschillende schalen:

HRA: Het is de hardheid die wordt verkregen door een belasting van 60 kg en een diamantkegelindenter te gebruiken, en wordt gebruikt voor materialen met een extreem hoge hardheid (zoals gecementeerd carbide, enz.).

HRB: Het is de hardheid die wordt verkregen door een belasting van 100 kg en een kogel van gehard staal met een diameter van 1,58 mm te gebruiken.Het wordt gebruikt voor materialen met een lagere hardheid (zoals gegloeid staal, gietijzer, enz.).

HRC: Het is de hardheid die wordt verkregen door een belasting van 150 kg en een diamantkegelindenter te gebruiken, en wordt gebruikt voor materialen met een hoge hardheid (zoals gehard staal, enz.).

3 Vickers-hardheid (HV)

Gebruik een diamanten vierkante kegelindenter met een belasting van minder dan 120 kg en een tophoek van 136 ° om in het materiaaloppervlak te drukken en deel het oppervlak van de materiaalindrukkingsput door de belastingswaarde, de Vickers-hardheid HV-waarde ( kgf/mm2).

Vergeleken met de hardheidstests van Brinell en Rockwell, heeft de hardheidstest van Vickers veel voordelen.Het heeft niet de beperkingen van de gespecificeerde voorwaarden van belasting P en indenterdiameter D zoals Brinell, en het probleem van vervorming van de indenter;evenmin heeft het het probleem dat de hardheidswaarde van Rockwell niet kan worden verenigd.En het kan alle zachte en harde materialen zoals Rockwell testen, en het kan de hardheid van extreem dunne delen (of dunne lagen) beter testen dan Rockwell, wat alleen kan worden gedaan door de oppervlaktehardheid van Rockwell.Maar zelfs onder dergelijke omstandigheden kan het alleen worden vergeleken binnen de Rockwell-schaal en kan het niet worden verenigd met andere hardheidsniveaus.Bovendien, omdat Rockwell de inspringdiepte als meetindex gebruikt en de inspringdiepte altijd kleiner is dan de inspringbreedte, is de relatieve fout ook groter.Daarom zijn de hardheidsgegevens van Rockwell niet zo stabiel als die van Brinell en Vickers, en natuurlijk niet zo stabiel als de precisie van Vickers.

Er is een bepaalde conversierelatie tussen Brinell, Rockwell en Vickers, en er is een conversierelatietabel die kan worden opgevraagd.


Posttijd: 16 maart 2023