De meest gebruikte bij de productie is de hardheid van de inpersmethode, zoals Brinell-hardheid, Rockwell-hardheid, Vickers-hardheid en micro-hardheid.De verkregen hardheidswaarde vertegenwoordigt in wezen de weerstand van het metalen oppervlak tegen de plastische vervorming veroorzaakt door het binnendringen van vreemde voorwerpen.
Hieronder volgt een korte introductie van de verschillende hardheidseenheden:
1. Brinell-hardheid (HB)
Druk een gehard stalen kogel van een bepaalde grootte (meestal 10 mm in diameter) met een bepaalde belasting (doorgaans 3000 kg) in het oppervlak van het materiaal en bewaar deze gedurende een bepaalde periode.Nadat de belasting is verwijderd, is de verhouding tussen de belasting en het indrukkingsgebied de Brinell-hardheidswaarde (HB), in kilogramkracht/mm2 (N/mm2).
2. Rockwell-hardheid (HR)
Wanneer HB>450 of het monster te klein is, kan de Brinell-hardheidstest niet worden gebruikt en moet in plaats daarvan een Rockwell-hardheidsmeting worden gebruikt.Er wordt gebruik gemaakt van een diamanten kegel met een tophoek van 120° of een stalen kogel met een diameter van 1,59 mm en 3,18 mm om onder een bepaalde belasting in het oppervlak van het te testen materiaal te drukken, en de hardheid van het materiaal wordt verkregen uit de diepte van de inkeping.Afhankelijk van de hardheid van het testmateriaal kan deze op drie verschillende schalen worden uitgedrukt:
HRA: Het is de hardheid die wordt verkregen door een belasting van 60 kg en een diamanten kegelindenter te gebruiken, en wordt gebruikt voor materialen met een extreem hoge hardheid (zoals hardmetaal, enz.).
HRB: Het is de hardheid die wordt verkregen door een belasting van 100 kg en een kogel van gehard staal met een diameter van 1,58 mm te gebruiken.Het wordt gebruikt voor materialen met een lagere hardheid (zoals gegloeid staal, gietijzer, enz.).
HRC: Het is de hardheid die wordt verkregen door een belasting van 150 kg en een diamanten kegelindenter te gebruiken, en wordt gebruikt voor materialen met een hoge hardheid (zoals gehard staal, enz.).
3 Vickers-hardheid (HV)
Gebruik een diamanten vierkante kegelvormige indringer met een belasting van minder dan 120 kg en een hoekpunt van 136° om in het materiaaloppervlak te drukken, en deel het oppervlak van de materiaalindrukkingskuil door de belastingswaarde, wat de Vickers-hardheid HV-waarde is ( kgf/mm2).
Vergeleken met de hardheidstests van Brinell en Rockwell heeft de hardheidstest van Vickers veel voordelen.Het heeft niet de beperkingen van de gespecificeerde belastingsomstandigheden P en de diameter van het indenlichaam D zoals Brinell, en het probleem van vervorming van het indenlichaam;evenmin heeft het het probleem dat de hardheidswaarde van Rockwell niet kan worden verenigd.En het kan alle zachte en harde materialen zoals Rockwell testen, en het kan de hardheid van extreem dunne onderdelen (of dunne lagen) beter testen dan Rockwell, wat alleen kan worden gedaan op basis van de oppervlaktehardheid van Rockwell.Maar zelfs onder dergelijke omstandigheden kan het alleen worden vergeleken binnen de Rockwell-schaal en kan het niet worden verenigd met andere hardheidsniveaus.Omdat Rockwell bovendien de inkepingsdiepte als meetindex gebruikt en de indrukkingsdiepte altijd kleiner is dan de indrukkingsbreedte, is de relatieve fout ook groter.Daarom zijn de Rockwell-hardheidsgegevens niet zo stabiel als die van Brinell en Vickers, en natuurlijk niet zo stabiel als de Vickers-precisie.
Er bestaat een bepaalde conversierelatie tussen Brinell, Rockwell en Vickers, en er is een conversierelatietabel die kan worden opgevraagd.
Posttijd: 16 maart 2023
