De meest gebruikte in de productie is de hardheid van de persmethode, zoals Brinell Hardheid, Rockwell Hardheid, Vickers Hardheid en Micro Hardheid. De verkregen hardheidswaarde vertegenwoordigt in wezen de weerstand van het metaaloppervlak tegen de plastische vervorming veroorzaakt door de inbreuk van vreemde voorwerpen.
Het volgende is een korte inleiding tot de verschillende hardheidseenheden:
1. Brinell Hardheid (HB)
Druk een geharde stalen bal van een bepaalde grootte (meestal 10 mm in diameter) in het oppervlak van het materiaal met een bepaalde belasting (in het algemeen 3000 kg) en bewaar deze gedurende een bepaalde periode. Nadat de belasting is verwijderd, is de verhouding van de belasting tot het inspringingsgebied de Brinell -hardheidswaarde (HB), in kilogram kracht/mm2 (N/mm2).
2. Rockwell Hardheid (HR)
Wanneer HB> 450 of het monster te klein is, kan Brinell Hardness Test niet worden gebruikt en moet de Rockwell -hardheidsmeting in plaats daarvan worden gebruikt. Het maakt gebruik van een diamantkegel met een hoekpunthoek van 120 ° of een stalen bal met een diameter van 1,59 mm en 3,18 mm om in het oppervlak van het materiaal te drukken dat onder een bepaalde belasting wordt getest, en de hardheid van het materiaal wordt verkregen uit de diepte van de inspringing. Volgens de hardheid van het testmateriaal kan het in drie verschillende schalen worden uitgedrukt:
HRA: Het is de hardheid verkregen met behulp van een 60kg -belasting en een diamantkegel indenter, en wordt gebruikt voor materialen met een extreem hoge hardheid (zoals gecementeerde carbide, enz.).
HRB: Het is de hardheid verkregen met behulp van een 100 kg belasting en een geharde stalen bal met een diameter van 1,58 mm. Het wordt gebruikt voor materialen met lagere hardheid (zoals gegloeid staal, gietijzer, enz.).
HRC: Het is de hardheid verkregen door een belasting van 150 kg en een diamantkegel indenter te gebruiken en wordt gebruikt voor materialen met een hoge hardheid (zoals gehard staal, enz.).
3 Vickers Hardheid (HV)
Gebruik een diamant vierkante kegel indenter met een belasting van minder dan 120 kg en een hoekpunthoek van 136 ° om in het materiaaloppervlak te drukken en deel het oppervlak van de materiaal inkepingsput door de belastingswaarde, wat de HV -waarde van de Vickers is (kgf/mm2).
In vergelijking met Brinell en Rockwell Hardness Tests heeft Vickers Hardness Test veel voordelen. Het heeft niet de beperkingen van de gespecificeerde omstandigheden van belasting P en indenterdiameter D zoals Brinell, en het probleem van vervorming van het indenter; Het heeft ook niet het probleem dat de hardheidswaarde van Rockwell niet kan worden verenigd. En het kan zachte en harde materialen zoals Rockwell testen, en het kan de hardheid van extreem dunne delen (of dunne lagen) beter testen dan Rockwell, wat alleen kan worden gedaan door Rockwell Surface Hardheid. Maar zelfs onder dergelijke omstandigheden kan het alleen worden vergeleken binnen de Rockwell -schaal en kan het niet worden verenigd met andere hardheidsniveaus. Omdat Rockwell de inspringingsdiepte als meetindex gebruikt, is bovendien altijd kleiner dan de inspringingsdiepte dan de inspringingsbreedte, dus de relatieve fout is ook groter. Daarom zijn de Rockwell Hardness -gegevens niet zo stabiel als Brinell en Vickers, en natuurlijk niet zo stabiel als Vickers Precision.
Er is een bepaalde conversierelatie tussen Brinell, Rockwell en Vickers, en er is een conversierelatietabel die kan worden opgevraagd.
Posttijd: Mar-16-2023
