1) Kan een Rockwell-hardheidsmeter gebruikt worden om de hardheid van de stalen pijpwand te testen?
Het testmateriaal is een SA-213M T22 stalen buis met een buitendiameter van 16 mm en een wanddikte van 1,65 mm. De testresultaten van een Rockwell-hardheidstest zijn als volgt: Nadat de oxidehuid en de ontkolingslaag van het oppervlak van het monster met een slijpmachine zijn verwijderd, wordt het monster op een V-vormige werkbank geplaatst en wordt de HRS-150S digitale Rockwell-hardheidsmeter gebruikt om de Rockwell-hardheid op het buitenoppervlak direct te testen met een belasting van 980,7 N. Na de test is te zien dat de stalen buiswand licht vervormd is, wat resulteert in een te lage gemeten Rockwell-hardheidswaarde, wat resulteert in de ongeldige test.
Volgens GB/T 230.1-2018 "Metallic Materials Rockwell Hardness Test Part 1: Test Method" bedraagt de Rockwell-hardheid 80 HRBW en is de minimale dikte van het monster 1,5 mm. De dikte van monster nr. 1 is 1,65 mm, de dikte van de ontkoolde laag is 0,15 tot 0,20 mm en de dikte van het monster na verwijdering van de ontkoolde laag is 1,4 tot 1,45 mm, wat dicht bij de minimale dikte van het monster ligt zoals gespecificeerd in GB/T 230.1-2018. Omdat er tijdens de test geen ondersteuning in het midden van het monster aanwezig is, zal er lichte vervorming optreden (die mogelijk niet met het blote oog waarneembaar is), waardoor de werkelijke Rockwell-hardheidswaarde laag is.
2) Hoe selecteert u de oppervlaktehardheidsmeter voor stalen buizen:
Na vele testen op de oppervlaktehardheid van stalen buizen is ons bedrijf tot de volgende conclusies gekomen:
1. Bij het uitvoeren van een Rockwell-oppervlaktehardheidstest of een Rockwell-hardheidstest op het oppervlak van dunwandige stalen buizen, zal onvoldoende ondersteuning van de buiswand vervorming van het monster veroorzaken en leiden tot lage testresultaten;
2. Indien in het midden van een stalen buis met dunne wanden een cilindrische steun wordt toegevoegd, zullen de testresultaten laag zijn omdat niet gegarandeerd kan worden dat de as van de drukkop en de richting van de belasting loodrecht op het oppervlak van de stalen buis staan en er een spleet zit tussen het buitenoppervlak van de stalen buis en de aangebrachte cilindrische steun.
3. De methode om de gemeten Vickers-hardheid om te rekenen naar Rockwell-hardheid na het inleggen en polijsten van het stalen pijpmonster is relatief nauwkeurig.
4. Nadat de oxidehuid en de ontkolingslaag op het oppervlak van de stalen buis zijn verwijderd en het testvlak op het buitenoppervlak is bewerkt en ingelegd, wordt de Rockwell-oppervlaktehardheid omgerekend naar Rockwell-hardheid, wat relatief nauwkeurig is.
Plaatsingstijd: 13 juni 2024
