Hoe controleer ik of de hardheidstester normaal werkt?

Hardheid tester Voorzorgsmaatregelen:
Naast de speciale voorzorgsmaatregelen bij het gebruik van verschillende hardheidstesters, zijn er enkele veel voorkomende problemen waaraan aandacht moeten worden besteed, die hieronder worden vermeld:
1. De hardheidstester zelf zal twee soorten fouten produceren: één is de fout die wordt veroorzaakt door de vervorming en beweging van zijn onderdelen; De andere is de fout veroorzaakt door de hardheidsparameter die de opgegeven standaard overschrijdt. Voor de tweede fout moet de hardheidstester worden gekalibreerd met een standaardblok vóór de meting. Voor de kalibratieresultaten van de Rockwell Hardness Tester is het verschil gekwalificeerd binnen ± 1. Een correctiewaarde kan worden gegeven voor een stabiele waarde met een verschil binnen ± 2. Wanneer het verschil buiten het bereik van ± 2 ligt, is het noodzakelijk om de hardheidstester te kalibreren en te repareren of te veranderen in andere hardheidstestmethoden.
Elke schaal van Rockwell Hardheid heeft een de facto toepassingsbereik, die volgens de voorschriften correct moet worden geselecteerd. Wanneer de hardheid bijvoorbeeld hoger is dan HRB100, moet de HRC -schaal worden gebruikt voor het testen; Wanneer de hardheid lager is dan HRC20, moet de HRB -schaal worden gebruikt voor het testen. Omdat de nauwkeurigheid en gevoeligheid van de hardheidstester slecht zijn wanneer het testbereik wordt overschreden en de hardheidswaarde onnauwkeurig is, is deze niet geschikt voor gebruik. Andere hardheidstestmethoden hebben ook overeenkomstige kalibratienormen. Het standaardblok dat wordt gebruikt om de hardheidstester te kalibreren, kan niet aan beide zijden worden gebruikt, omdat de hardheid van de standaardzijde en de achterkant niet noodzakelijkerwijs hetzelfde zijn. Over het algemeen wordt vastgesteld dat het standaardblok binnen een jaar geldig is vanaf de kalibratiedatum.
2. Let bij het vervangen van het indenter of aambeeld op om de contactonderdelen schoon te maken. Na het veranderen, test je het meerdere keren met een stalen monster van een bepaalde hardheid totdat de hardheidswaarde twee keer achter elkaar is verkregen, hetzelfde is. Het doel is om het indenter of aambeeld en het contactgedeelte van de testmachine strak en in goed contact strak te maken, om de nauwkeurigheid van de testresultaten niet te beïnvloeden.
3. Nadat de hardheidstester is aangepast, wordt het eerste testpunt niet gebruikt bij het meten van de hardheid. Uit angst voor slecht contact tussen het monster en het aambeeld is de gemeten waarde onnauwkeurig. Nadat het eerste punt is getest en de hardheidstester zich in de normale status van het werkmechanisme bevindt, wordt het monster formeel getest en wordt de gemeten hardheidswaarde geregistreerd.
4. Als het teststuk het toelaat, selecteert u in het algemeen verschillende onderdelen om ten minste drie hardheidswaarden te testen, de gemiddelde waarde te nemen en de gemiddelde waarde als de hardheidswaarde van het teststuk te nemen.
5. Voor teststukken met complexe vormen moeten kussens van overeenkomstige vormen worden gebruikt en kunnen ze worden getest nadat ze zijn gefixeerd. Het ronde teststuk wordt over het algemeen in de V-vormige groef geplaatst om te testen.
6. Controleer vóór het laden of de laadgreep in de losspositie wordt geplaatst. Bij het laden moet de actie licht en stabiel zijn en niet te veel kracht gebruiken. Na het laden moet de laadgreep in de losspositie worden geplaatst, om te voorkomen dat het instrument lange tijd onder belasting staat, waardoor plastische vervorming wordt veroorzaakt en de meetnauwkeurigheid beïnvloedt.
Vickers, Rockwell Hardheid
Hardheid: het is het vermogen van een materiaal om de lokale plastische vervorming te weerstaan, en het wordt meestal gemeten met een inspringingsmethode.
Opmerking: de hardheidswaarden kunnen niet direct met elkaar worden vergeleken en kunnen alleen worden omgezet via de hardheidsvergelijkingstabel.