Bevestigingsmiddelen zijn belangrijke elementen van mechanische verbindingen en hun hardheidsgraad is een belangrijke indicator om de kwaliteit ervan te meten.
Er zijn verschillende hardheidstestmethoden, zoals Rockwell-, Brinell- en Vickers-hardheidstestmethoden, die gebruikt kunnen worden om de hardheid van bevestigingsmiddelen te testen.
De Vickers-hardheidstest is in overeenstemming met ISO 6507-1, de Brinell-hardheidstest is in overeenstemming met ISO 6506-1 en de Rockwell-hardheidstest is in overeenstemming met ISO 6508-1.
Vandaag zal ik de micro-Vickers-hardheidsmethode introduceren om de oppervlakteontkoling en de diepte van de ontkolde laag van bevestigingsmiddelen na warmtebehandeling te meten.
Voor meer informatie verwijzen wij naar de nationale norm GB 244-87 voor de meetgrensvoorschriften voor de diepte van de ontkolingslaag.
De micro-Vickers-testmethode wordt uitgevoerd in overeenstemming met GB/T 4340.1.
Het monster wordt over het algemeen voorbereid door middel van monstername, slijpen en polijsten, en vervolgens op de microhardheidsmeter geplaatst om de afstand van het oppervlak tot het punt waarop de gewenste hardheid is bereikt, te bepalen. De specifieke bewerkingsstappen worden bepaald door de mate van automatisering van de daadwerkelijk gebruikte hardheidsmeter.
Plaatsingstijd: 18-07-2024
